فرض کنید سه سیگنال سینوسی با فرکانسهای 50 هرتز 120 هرتز و 300 هرتز در اختیار داریم با طول 9 ثانیه. یک سیگنال جدید با ترکیب این سه سیگنال میسازیم که مجموع آنها باشد یعنی تمام سیگنال اول به اضافه سیگنال دوم به اضافه سیگنال سوم. سیگنال حاصل سیگنالی به طول 9 ثانیه خواهد بود که در تمام زمانها هر سه فرکانس 50,120,300 را دارد. که با تبدیل فوربه گرفتن از سیگنال قابل مشاهده است. مانند شکل زیر:

نوع دیگری سیگنال میتوان از ترکیب این سه سیگنال ایجاد کرد به اینصورت که سه ثانیه اول را از سیگنال 50 هرتزی سه ثانیه دوم را از سیگنال 120 هرتزی و سه ثانیه انتهایی را از سیگنال 300 هرتزی بسازیم. سیگنال 9 ثانیه ای جدیدی ایجاد میشود که از سه فرکانس 50,120,300 هرتز تشکیل شده ولی این فرکانس ها در تمام طول سیگنال وجود ندارند به عبارت دیگر مشخصات فرکانسی سیگنال در طول زمانی سیگنال ثابت نیست به این نوع سیگنال, سیگنال غیر ایستا (non stationary) گویند. با فوریه گرفتن از این سیگنال نیز همان فرکانس هایی را مشاهده میکنیم که از سیگنال ترکیبی قبلی دیدیم در حالیکه این سیگنالها از هم متفاوت هستند. تبدیل فوریه ابزاری است که فرکانس های موجود در سیگنال را به ما نشان میدهد اما مکان این فرکانسها را برای ما مشخص نمیکند. بنابراین برای بررسی سیگنالهای غیر ایستا تبدیل فوریه ابزار مناسبی نیست.